Worden mondmaskers verplicht op straat? Onmogelijk is het niet. Ze verkleinen de kans op besmetting met het coronavirus, vooral op drukke plaatsen. En dat heeft gevolgen voor straatfotografie.
Half april 2020 is juist gepasseerd. Het einde van de Belgische lockdown-die-geen-lockdown-heet lijkt langzaam in zicht te komen. Toch betekent dit nog geen terugkeer naar vroeger. Zolang er besmettingen zijn, de bevolking amper immuun is en er geen vaccin bestaat, zullen mensen zich in het openbaar anders moeten gedragen. Mondmaskers gaan daarin een rol spelen, is de opvatting. Hoe lang? Dat weet niemand. Maar zelfs als er een vaccin wordt gevonden, duurt het zeker tot 2021 voordat iedereen een spuit kan laten zetten. En als er géén vaccin komt, dan is alles mogelijk.
Slechts nieuws voor straatfotografen
Dat is geen goed nieuws voor de straatfotografie. Toch niet voor de straatfotografen die gefocust zijn op mensen. Want hoe interessant is een half bedekt gezicht? Dragers van mondmaskers kunnen op foto’s enkel nog emoties tonen via hun ogen of door lichaamshouding. Leeftijd of geslacht inschatten wordt er niet gemakkelijker op. En die maskers lijken erg op elkaar, en daarmee gaat ook iedereen op elkaar lijken.
Straatfotografen voor wie gezichtsexpressie belangrijk is, krijgen het niet gemakkelijk in een gemaskerde wereld. Om nog te zwijgen van fotografen die graag “mooie” mensen in beeld brengen. En wie toch hele geheugenkaarten vult met gemaskerde medeburgers, loopt de kans een collectie aan te leggen die er binnen enkele jaren hopeloos gedateerd uitziet. Het beste wat je dan kan zeggen is dat de foto’s stammen uit je tijd als “documentaire-fotograaf”.
Anders denken en kijken
Het positieve: je wordt als straatfotograaf gedwongen anders te gaan denken en kijken. Het maken van straatfoto’s zonder opvallend in beeld gebrachte levende wezens gaat mogelijk een vlucht nemen. Sommigen gaan vaker mensen van achteren fotograferen, wat de durfallen onder de straatfotografen nu weleens (onterecht) “laf” vinden. Anderen worden misschien voetenfetisjisten, gaan langs onverharde weggetjes wachten op ongemaskerde plattelanders of fotograferen voortaan steevast van bovenaf (zoals op de foto bij dit artikel).
Iets nieuws proberen is nooit verkeerd. Persoonlijk kijk ik uit naar zowat alles wat je dwingt van het geijkte stramien af te wijken. Het scherpt je geest. Het betekent echter ook dat er fotografen op zoek gaan naar een heel ander genre en de straat achter zich laten. Lichtpuntje in dit verband: de modefotografie kan er wel bij varen. Want nu al vind je in sommige online-winkels mondmaskers met fleurige dessins. En wie zelf een masker maakt, kan artistiek ook alle kanten op.
Wie weet ruilen we de expressieve koppen op straat wel in voor gezichtsbedekking in de wildste kleuren en vormen… In elk geval een fijner vooruitzicht dan dat elk straatbeeld lijkt op een openluchtversie van de afdeling chirurgie.