Straatfotografie in Boedapest: de titel suggereert alsof ik speciaal voor foto’s naar de Hongaarse hoofdstad trok. Dat was niet echt het geval. Ik ging er op vakantie, maar niet alleen, en als je gezelschap niet fotografeert kan je niet je normale routine als straatfotograaf volgen.
Dat wist ik vooraf en dat is ook geen ramp. Integendeel, gewoon de vreemdeling uithangen zonder op decisive moments te moeten letten, heeft ook grote charmes. Het leven is meer dan fotograferen. En het reisgezelschap was meer dan fantastisch. Maar toch schoot ik hier en daar een paar straatfoto’s. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan.
Conservatief en cool
Het was mijn tweede trip naar Boedapest in een jaar. En ik sluit een derde trip in de toekomst niet uit. De stad heeft iets waar je moeilijk een vinger op kan leggen. Het is een schizofrene plaats. Hongarije wordt al jaren bestuurd door een van de meest conservatieve regimes in Europa, en toch voelt de stad aan de machtige Donau op veel plaatsen even hip en cool als Berlijn.
Er is schrijnende armoede – enorm veel daklozen bijvoorbeeld – maar ook zichtbaar veel creativiteit en ondernemingszin. Overal kleine horecazaken, boetieks, kunsthandelaren en vintage-winkels. Ook alle befaamde winkelketens en fastfoodtenten hebben er filialen, en toch ontbreekt de westerse jachtigheid. En ondanks de toeristen denk je nooit in een pretpark rond te lopen.
De architectuur is waarlijk imposant. Veel gebouwen dragen tot vandaag de sporen van een gewelddadig verleden: in veel straten zitten de gevels vol met kogelgaten. Opmerkelijk: het is een stad zonder hoogbouw. Hier geen wanstaltige glazen wolkenkrabbers. Dat is wettelijk bepaald: geen enkel gebouw mag hoger zijn dan 96 meter, de hoogte van zowel het parlement als de kathedraal.
Boedapest was ooit een van de voornaamste plaatsen van Europa. Je zou de stad kunnen afdoen als vergane glorie, maar toch is het een plek die ook vandaag trots en belangrijk oogt. Behalve de treurige buitenwijken dan, die deels een erfenis zijn van de Sovjet-overheersing na de Tweede Wereldoorlog.
Regels Straatfotografie Boedapest versoepeld?
Straatfotografie in Boedapest was tot voor kort aan strenge regels gebonden. Die maakten het quasi onmogelijk om het genre te boefenen. Al weerhield dat niemand ervan om op straat foto’s te nemen. Ik heb echter begrepen dat de Hongaren, door zich te conformeren aan de Europese privacyregels, de teugels weer wat losser moeten laten vieren. Het omgekeerde van wat elders het geval is. Al zeg ik dat met enig voorbehoud: de bron is Hongaars en de betrouwbaarheid van de informatie zou weleens aangetast kunnen zijn door een taalbarrière. In het centrum van Boedapest zijn de mensen in elk geval gewend aan camera’s en doet niemand ergens moeilijk over.