Eerst het nieuws dat er geen is: het was een raar jaar voor de gemiddelde straatfotograaf. En een bijzonder onaangenaam jaar voor de hele wereld, waarmee ik me uiteraard zacht uitdruk. Met 1 januari voor de deur, is het verleidelijk om “blij dat het erop zit” te zeggen, maar een jaarwisseling is maar een verandering van datum. Met een zogenoemde derde golf die tussen de kieren lonkt, blijft de nabije toekomst wat onzeker, ondanks de hoopgevende berichten over vaccins.
Heeft corona invloed gehad op jouw fotografie? Deel het dan onderaan dit artikel!
Dan het goede nieuws: ik werd als fotograaf in 2020 meer dan ooit gedwongen om anders te denken. De redenen? Afstand houden moest ineens en door de alom aanwezige mondmaskers, was mensen fotograferen minder spannend.
En als het eens leek te lukken, werd menig compositie – bij mij toch – verkloot door beslagen brillenglazen… Brildragers met mondmasker weten waarom.
Gelukkig worden mensen geboren met een aanpassingsvermogen. Ik paste me op drie manieren aan:
Meer abstract werk
Ik koos gaandeweg voor meer abstractie in mijn werk. Ik schreef er al over in mijn terugblik op fotograferen tijdens de eerste golf. Door een meer abstracte aanpak te kiezen, speelde afstand geen grote rol en kon ik de rustigere zones opzoeken waar ik geen masker moest dragen – en waar ik ook mensen zag die er geen droegen. Om die andere kijk sterker in de verf te zetten, ging ik geregeld werken met een telelens. Dat is onder straatfotografen zoiets als vloeken in de kerk. En dus het proberen waard, als je graag eens een grens verlegt.
Als je een tijdje daarmee bezig bent, ga je vanzelf anders naar je omgeving kennen. Ik vind dat positief.
Meervoudige belichting
Ook heb ik dit jaar een aantal keren geëxperimenteerd met meervoudige belichting, een techniek die in straatfotografie zelden wordt gebruikt. Het levert dromerige plaatjes op, maar voelt voor velen onnatuurlijk. Straatfotografie draait immers vaak om spontaniteit en puurheid. Maar in een jaar waarin toch alles op zijn kop staat, moet je je daar overheen kunnen zetten.
Manueel (on)scherpstellen
Nog iets wat ik meer ging doen in 2020: manueel scherpstellen. Vroeger was dat de norm, vandaag vertrouwt de overgrote meerderheid op autofocus. Dat deed ik ook lang, maar als reactiesnelheid minder telt, krijg je meer tijd om handmatig te focussen. En het leukste is dan: besluiten om sommige dingen, of misschien wel alles, onscherp te houden.
Ik heb in het analoge tijdperk nog manueel scherpgesteld en had er dus wat ervaring mee. Na jaren op autofocus te hebben vertrouwd, was terug draaien aan mijn lens wel weer even wennen. Autofocus heeft enorme voordelen, maar handmatig je scherpte bepalen geeft in bepaalde situaties meer controle. Door ermee te spelen ontdek je soms plaatjes die je normaal niet ziet.
Plannen voor 2021
Ga ik in 2021 verder met experimenteren? Als het aan mij ligt: zeker. Maar ook meer traditionele straatfotografie blijft op mijn agenda. Als dat vreselijke virus eindelijk vertrekt, wordt dat weer een stuk aantrekkelijker én is het ook gemakkelijker om geregeld in een andere omgeving te gaan fotograferen.
En ik heb nog iets nieuws in petto, voor iedereen die deze website volgt. Daarover binnenkort meer!
Najaarscollectie 2020
Hieronder volgt een allegaartje van foto’s uit de periode oktober-december 2020, zeg maar: de najaarscollectie, geschoten vlak voor en tijdens de tweede golf. Ik wens iedereen een paar veilige, aangename feestdagen en een genoeglijk, coronavrij 2021.
* Klik op de thumbnail om de hele foto te zien *
Heeft corona jou anders doen fotograferen? Geef een reactie hieronder.
In een reeks zijn de ‘andere’, soms de meer abstractere, werken echt heel mooi. Wellicht zouden sommige wel minder scoren als je enkel die ene foto ziet. Terug mooi werk in dit bijzondere jaar. Vergeet niet, die werken zullen in archieven bewaard worden als exclusief, speciaal. The other street….
Dank je wel, Kurt 🙂 Het is vaak zo dat een reeks sterker is dan de individuele foto’s – groter dan de som der delen, om het zo te zeggen. Tijd en afstand maken dat zichtbaar. Je zou eigenlijk, zoals Garry Winogrand deed, twee jaar moeten wachten vooraleer je foto’s te bekijken. Maar ja, wie is er vandaag nog zo geduldig…
Alle andere corona ongemakken buiten beschouwing gelaten, op fotografisch gebied was het ook een jaar om vlug te vergeten. Het fototoestel is amper uit de tas geweest, de goesting was er zeker wel maar het voelde niet zo goed aan er op uit te trekken. Hopelijk volgend jaar terug beter!
Het “allegaartje” in je najaarscollectie is wel prachtig geworden! Knappe beelden!
Verder voor iedereen een veilige en aangename eindejaarsperiode!
Dank je, Marc. Mocht de epidemie in de zomer van 2021 onder controle zijn, zal het buitenleven compleet exploderen, vermoed ik. Die camera gaat wel uit de tas dan.
Inderdaad een jaar om vlug te vergeten, ook op fotografisch gebied en dan vooral m.b.t. straatfotografie. Mensen met mondmasker verliezen een groot gedeelte van expressie, die zo waardevol kan zijn voor een straatbeeld. Om nog maar te zwijgen over die beslagen brillenglazen, ik weet er alles van! Toch hieromtrent een tip: glazen behandelen met een anti-dampspray en het bovenste van je mondmasker onder je bril schuiven. Wil wat helpen om klaarder te zien in je zoeker… Voor de rest toch een knappe prestatie neergezet dit jaar Marc! Verder rest me nog prettige feesten te wensen en vooral een veel beter 2021!
Dank je, Philippe. Ik zal eens zo’n spray proberen 🙂